ابوغریب؛ سند وحشیگری آمریکا +عکس
تاریخ انتشار: ۲۱ خرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۱۱۲۱۶۲
به گزارش جهان نيوز، دایرکردن زندانهای مخوف در سراسر جهان و شکنجه انسانهای بیگناه از جمله مصادیق بارز جنایت علیه بشریت توسط رژیم آمریکاست.
زندان یا کشتارگاه؟
نام زندان «ابوغریب» تداعیگر «مرگ» است. زندانی واقع در غرب بغداد پایتخت عراق که توسط آمریکاییها اداره میشد و در آن با مرگبارترین شکنجهها از زندانیان عمدتا بیگناه پذیرایی میشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
نکتهجنایات صورت گرفته توسط آمریکاییها در زندان ابوغریب به قدری شنیع و فجیع است که شاید پرداختن به همه آن جنایات و مواردیکه زندانیان جان سالم به در برده از این زندان روایت کردهاند، به لحاظ اصول اخلاقی قابلیت پرداخت و انتشار نداشته باشد.
دستور اعمال خشونت
پس از حادثه یازده سپتامبر ۲۰۰۱ - که همچنان پیرامون آمران و عاملان آن حرف و حدیثهای فراوانی وجود دارد – و تجاوز آمریکا به افغانستان و عراق، «کاخ سفید» به «سیا» دستور اعمال خشونت برای بازجویی از مظنونین در زندانهای تحت مالکیت واشنگتن را صادر کرد. بهانهای که برای آنها حرف نداشت تا با هرکسی که مایل هستند تسویه حساب کنند.
تعرض همراه با فیلمبرداری
روزنامه انگلیسی گاردین، نخستین رسانه غربی بود که پیش از افشای جنایات ابوغریب، به نقل از شاهدان عینی از تجاوز و تعرض وحشیانه نظامیان و افسران آمریکایی به نوجوان و جوانان عراقی در زندان ابوغریب خبر داد. «بارها با صحنه تجاوز و تعرض همراه با فیلمبرداری نظامیان آمریکایی به نوجوانان عراقی در حالی که از شدت ناله بیحال شده بودند، مواجه شدهام». این بخشی از گفتههای یکی از زندانیان جان سالم به در برده از ابوغریب در مصاحبه با گاردین است.
افشای جنایت در ابوغریب
در می ۲۰۰۴ (اردیبهشت ۱۳۸۳)، تصاویر فجیعی از شکنجه زندانیان در زندان ابوغریب در سنای آمریکا منتشر شد. همزمان در یکی از برنامههای پربیننده شبکه تلویزیونی «سی بی اس» آمریکا نیز این تصاویر فجیع انتشار یافت یا به تعبیر دقیقتر افشاء شد. پس از انتشار این تصاویر فجیع که موجی از اعتراضات را حتی در میان سناتورهای آمریکایی به همراه داشت، روزنامه نیویورکتایمز پیرامون یک نظامی افغان زندانی در ابوغریب نوشت «در حالی که او را کاملا برهنه کرده بودند، در وضعیت خلاف اخلاق از او عکس گرفتند تا بعدا وسیله ارعاب و حق السکوت قرار دهند و او بدون جهت ۴۰ روز زیر شکنجه قرار داشت و مانع خوابیدن او شده بودند و بیشتر اوقات هم دستهایش از پشت بسته بود و...»
شکنجه تا حدمرگ برای اعترافگیری
«لیندی اینگلند» سرجوخه آمریکایی که جزء ماموران و شکنجهگران ابوغریب بود و در یکی از تصاویر منتشره از فاجعه ابوغریب، در حال کشیدن یک زندانی بر روی زمین با طناب است، بعدها طی مصاحبهای اعلام کرد که «به ما گفته شده بود وضعیت را برای زندانیان ابوغریب به صورت جهنم درآوریم تا آنها هنگام بازجویی اعتراف کنند».
اینگلند در همان مصاحبه در پاسخ به این سوال که چرا زندانیان ابوغریب را برهنه میکردید و از آنها عکس میگرفتید، گفت: که: «ما میدانستیم که برای یک عرب و مسلمان، گرفتن عکس در حال برهنه بودن چقدر گران تمام میشود. این عکسها برای ارعاب در بازجویی بود.».
اذعان سربازان آمریکایی به ارتکاب جنایت در ابوغریب
اما حتی افشای اسناد و تصاویر جنایات وحشیانه نظامیان آمریکایی در زندان ابوغریب در سال ۲۰۰۴، نقطه پایانی بر این جنایات نبود؛ چرا که طبق گزارش گروه دیدهبان حقوق بشر که مصاحبههایی را با سربازان آمریکایی خدمت کرده در ابوغریب انجام داده بودند، جنایات وحشیانه ماموران آمریکایی علیه زندانیان ابوغریب تا سال ۲۰۰۵ ادامه داشت. در گزارش گروه دیدهبان حقوق بشر آمده بود که زندانیان ابوغریب در سالهای ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۵ به طور مرتب با ضرب و جرح شدید، محرومیت از خواب و دیگر انواع سوء رفتار مواجه بودهاند.
یک فضاحت تمام عیار برای آمریکاییها
در اواخر سال ۲۰۱۷ میلادی، پس از حدود ۱۰ سال، فیلمی از شکنجه زندانیان توسط بازجویان آمریکایی در ابوغریب منتشر شد که مملو از تصاویر خشن و مشمئزکننده بود؛ فیلمی که اوج قساوت و سنگدلی ماموران آمریکایی را به تصویر میکشید و یک فضاحت تمام عیار برای آمریکاییها بود.
در بخشی از این فیلم وحشتناک که پنتاگون تلاش بسیاری برای عدم افشای آن کرده بود، صدای ضجههای پسران نوجوانی شنیده میشود که ماموران آمریکایی ابوغریب در نهایت رذالت آنها را آزار حیثیتی میکردند.
انتشار این فیلم در داخل آمریکا همچون یک زلزله سیاسی و اخلاقی بود. «سیمورهرش» روزنامهنگار تحقیقی سرشناس آمریکایی پس از انتشار این فیلم، طی سخنانی گفت که «ایمان دارم نالههای زندانیان ابوغریب، روزی عاملان این جنایات را رسوا خواهد کرد».
«سیمورهرش» پیشتر در همان سال ۲۰۰۴ نیز که اسناد جنایت آمریکاییها در ابوغریب انتشار یافته بود، طی سلسله گزارشاتی در مجله نیویورکر، به ابعاد و تبعات فاجعه بار جنایت افسران و نظامیان آمریکایی در ابوغریب پرداخته بود.
خشونت جنسی علیه زندانیان توسط آمریکاییها
البته افشای جنایات آمریکاییها در ابوغریب تنها به موارد فوقالذکر خلاصه نمیشود؛ روزنامه آمریکایی واشنگتنپست در بحبوحه انتشار اسناد فاجعه ابوغریب، گزارشی از ۱۳ زندانی عراقی منتشر کرد که توسط نظامیان آمریکایی مورد ضرب و شتم و خشونت جنسی قرار گرفته بودند.
یکی از این زندانیان به نام «قنبر الیاسر»، درباره جنایتهایی که علیه وی در زندان ابوغریب رخ داده به واشنگتن پست، گفت که «آمریکاییها روی سرمان کیسههای شنی میگذاشتند و شروع به کتکزدن و فحش دادن به ما میکردند. بعد از اینکه کیسههای شن را از روی سرمان برمیداشتند، لباسهایمان را کاملاً درآورده و ما را برهنه میکردند».
«قنبر الیاسر» این را هم به واشنگتن پست گفت که «آمریکاییها ما را در ابوغریب برهنه میکردند و پس از آنکه وادارمان میکردند روی هم تلنبار شویم، شروع به گرفتن عکس میکردند».
سازمان ملل جدّاً باید اینها را دنبال کند
مقام معظم رهبری روز چهارشنبه دوم خردادماه در بخشی از بیاناتشان در دیدار رمضانی با مسئولان نظام به جنایتهای رژیم آمریکا علیه حقوق بشر اشاره کردند و با برشمردن موارد و مصداقهایی از نقض حقوق بشر توسط رژیم آمریکا، فرمودند: «چند مسئلهی حقوق بشری در مورد آمریکا وجود دارد که سازمان ملل جدّاً باید اینها را دنبال کند. این پروندهها حلنشده است، تمامنشده است، نیمهکارهمانده است که بعضیها اصلاً از اوّل هم دنبال نشده... یکی مسئلهی زندان ابوغریب عراق است.
شکنجههایی که در زندان ابوغریب عراق انجام گرفته است، شکنجههایی است که در دستگاههای شکنجهی دنیا مثل رژیم صهیونیستی و مانند آن -که سرآمد شکنجهگری هستند- کمنظیر است؛ یا دستگاهِ شکنجهگریِ زمانِ رژیمِ پهلوی که سررشتهدار آنها هم اسرائیلیها بودند؛ شکنجههایی که در زندان ابوغریب شد، از همهی آنها بدتر و بالاتر بود. خب حالا آمریکاییها اخراج شدند از آنجا، زندان ابوغریب دست خودِ عراقیها افتاد، امّا پرونده، پرونده است، بایستی دنبال بشود؛ یک مسئلهی بسیار مهم است. شبیه زندان ابوغریب زندانی بود در افغانستان -زندانِ آمریکاییِ مستقر در افغانستان که در اختیار دولت افغانستان نبود، در اختیار آمریکاییها بود- که افغانها شکایت میکردند، مسئولین افغان ناراحت بودند، به ما هم گفتند و همه میدانستند این را. همان کارهایی که در زندان گوانتانامو و ابوغریب میشد، در این زندان افغانستان هم انجام میگرفت. در اروپا هم زندانهایی داشتند که حالا آنها را ما خیلی مطّلع نیستیم».
منبع: میزان
منبع: جهان نيوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.jahannews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «جهان نيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۱۱۲۱۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ممنوعیتهای بیشتر در انتظار تیکتاک
ایتنا - قانون اخیر آمریکا برای فروش اجباری یا ممنوعیت اپلیکیشن چینی تیکتاک، تنها شامل این پلتفرم و کاربرانش نمیشود و خطر دامن زدن به ممنوعیتها و محدودیتهای بیشتر توسط کشورهای دیگر را به دنبال دارد.
تیکتاک در تلاش برای آرام کردن واشنگتن، دو مدیر عامل عوض کرده است. اولی، کوین مایر بود که تنها چند ماه دوام آورد. جانشین او، شو زی چو، حدود سه سال است که این سمت را برعهده داشته است اما شکست او در متقاعد کردن قانونگذاران آمریکایی در خصوص امن بودن تیکتاک، ممکن است به دوران مدیریت او هم پایان دهد و همچنین، ممنوعیت اپلیکیشنهای بیشتری را به دنبال داشته باشد.
به گزارش ایتنا از ایسنا، لایحهای که ماه میلادی جاری در آمریکا تصویب شد، در بستهای قرار داشت که شامل کمک به اوکراین بود و تحت آن، شرکت بایت دنس که مالک چینی تیکتاک است، تا اوایل سال ۲۰۲۵ فرصت دارد تا این اپلیکیشن ویدئویی را به یک شرکت آمریکایی بفروشد، در غیر این صورت با ممنوعیت روبرو خواهد شد. لحن این لایحه نشان میدهد که این ممنوعیت، ممکن است گسترش پیدا کند و به تهدیدهای ناشی از اپلیکیشنهایی اشاره کرده که توسط دشمنان خارجی کنترل میشوند.
اقدامات تیکتاک برای فرونشاندن نگرانیها، پرهزینه بوده است. با این حال، ابتکار ۱.۵ میلیارد دلاری «پروژه تگزاس» برای نگه داشتن دادههای آمریکایی در خاک آمریکا، تنها به بخشی از این مشکل پرداخته است. سیاستمداران همچنین نسبت به نفوذی که پکن میتواند بر محتوای درون این اپلیکیشن اعمال کند، نگران هستند.
هر دو نگرانی به حق هستند اما نگرانی نسبت به دادهها و نظارت بر محتوا، محدود به تیکتاک نیست. مقررات سخت گیرانهتر در هر دو طرف، یک گزینه است اما ممکن است مطلوب اپلیکیشنهای آمریکایی نباشد. به عنوان مثال، شرکت متا در سه ماهه اول سال میلادی جاری، رقم ۷.۶۴ میلیون دلار برای لابی هزینه کرد.
فروش اجباری بیسابقه نیست اما به بزرگی اپلیکیشن تیکتاک نبوده است. درآمد تیکتاک در آمریکا در سال میلادی گذشته، به ۱۶ میلیارد دلار رسید. اما این اپلیکیشن ضررده گزارش شده است و پول زیادی برای بر پایی کسب و کار تجارت الکترونیکی خود هزینه کرده است. چین میتواند فروش فناوری اصلی این اپلیکیشن را وتو کند و مانع هر گونه تلاش برای خرید تیکتاک توسط یک خریدار آمریکایی شود. خود تیکتاک روشن کرده که قصد مبارزه حقوقی را دارد.
این ممنوعیت فقط باعث نارضایتی ۱۷۰ میلیون کاربر آمریکایی تیکتاک نخواهد شد بلکه باعث میشود کشورهای دیگری هم از ممنوعیتهای خاص برای محصور کردن کاربران استفاده کنند. روسیه در سال ۲۰۱۶، دسترسی به لینکدین را با اشاره به امتناع این پلتفرم از ذخیره دادههای کاربران روسی در خاک این کشور، مسدود کرد. هند، تیکتاک را به دلیل نگرانیهای امنیتی و حریم خصوصی ممنوع کرده است.
بر اساس گزارش فایننشیال تایمز، چین امسال واتساپ را به دلایل مشابه، ممنوع کرده است. اینترنت جهانی بیشتر دچار چند پارگی میشود.